Γέρων Γαβριήλ Τσάφος

Ο μακαριστός Γέροντας Γαβριήλ Τσάφος (1944-2018) 



Ο π. Γαβριήλ (κατά κόσμον Γεώργιος) γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1944 στην Αθήνα και ήταν το τέταρτο τέκνο του Βασιλείου και της Ελένης Τσάφου, ευσεβών Μικρασιατών προσφύγων, που εγκαταστάθηκαν στην προσφυγική γειτονιά του Πολυγώνου. Επηρεασμένος από τις εμπειρίες των απλών ανθρώπων, αλλά και τις διηγήσεις της μητέρας του για την Μικρασιατική καταστροφή και την προσφυγιά, μιλούσε πάντοτε για την μικρασιάτικη παράδοση, τονίζοντας την θερμή πίστη, την απλότητα και την χαρά της ζωής, που χαρακτήριζαν τους Μικρασιάτες ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
   Έχοντας από πολύ μικρή ηλικία ολόψυχη κλίση προς την ιερωσύνη, σπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και χειροτονήθηκε Διάκονος στις 3 Ιουλίου 1969 από τον μακαριστό Μητροπολίτη Θήρας κυρό Γαβριήλ και υπηρέτησε στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου, οδού Μετσόβου, στην Αθήνα.

    Την 21η Ιουλίου 1974 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον τότε Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως και νυν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο, και έκτοτε υπηρέτησε συνεχώς στο Ιερό Παρεκκλήσιο Αγίου Ανδρέου, οδού Λευκωσίας 40, πλ. Αμερικής.
    Όπως έλεγε ο ίδιος, όταν, ως φοιτητής της Ριζαρείου, λαϊκός κατηχητής, μπήκε για πρώτη φορά το 1967 στο κατανυκτικό βυζαντινό Εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέου, που είχε αγιογραφήσει ο Φώτης Κόντογλου, ζήτησε από τον Χριστό να τελειώσει την ζωή του ως ιερέας στον ναό αυτό, όπου το 1588 είχε μαρτυρήσει η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία. Και ο Χριστός δεν του χάλασε το χατήρι.
    Επί 50 περίπου έτη διακόνησε την Εκκλησία με απαράμιλλη αφοσίωση και ανιδιοτέλεια. Άριστος λειτουργός, διακριτικός και στοργικός πνευματικός πατέρας χιλιάδων ανθρώπων, προσέφερε αθόρυβο αλλά ουσιαστικό έργο σε μια δύσκολη εποχή και σε μια εξίσου δύσκολη, τα τελευταία χρόνια, περιοχή της Αθήνας.
    Προσέφερε στην Εκκλησία δεκάδες Κληρικών και Μοναχών, ευλόγησε και στερέωσε πάμπολλες οικογένειες, στήριξε αδύναμους και μοναχικούς ανθρώπους, παρηγόρησε, ενέπνευσε και οδήγησε στον Χριστό, όσους μόνο ο Θεός γνωρίζει.
    Το 1996 ίδρυσε το Ιερό Ησυχαστήριο Παναγία των Βρυούλων, στο Μετόχι του οποίου στον Ωρωπό εγκαταβιούν σήμερα πέντε μοναχές, όλες πνευματικά του τέκνα.
    Τὴν Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018, αρχή του Δεκαπενταυγούστου, της εορτής της Παναγίας μας που τόσο αγαπούσε, ο π. Γαβριήλ εκοιμήθη εν Κυρίω.
    Ο μεγάλος σύγχρονος Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, χωρίς να αναφέρεται ονομαστικά σ΄αυτόν, περιγράφει με λίγα αλλά χαριτωμένα λόγια την ουσία της προσωπικότητας και της προσφοράς του π. Γαβριήλ:
    «Γνωρίζω έναν πνευματικό που είναι αρκετά παχύς –φυσικά είναι και η κράση του, αλλά μπορεί και στο φαγητό λίγο να μην προσέχη-, ξέρετε όμως πόσο πονάει για τον άλλον, πόσο ενδιαφέρεται για τους πονεμένους; Αυτός έχει ταπείνωση, γιατί λέει ότι δεν κάνει άσκηση, αλλά παράλληλα έχει πολλή καλωσύνη, και έτσι πολλοί αναπαύονται περισσότερο σ’ αυτόν παρά σε έναν ασκητικό πνευματικό.  Ένας πνευματικός, που δεν είναι αποφασισμένος να πάη ακόμη και στην κόλαση για την αγάπη των πνευματικών παιδιών του, δεν είναι πνευματικός». (Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, Τόμος Γ΄)

Την ευχή του να έχουμε.





Δείτε το βίντεο:

Η κοίμηση του μακαριστού Γέροντος π Γαβριήλ Τσάφου


Σύντομο βιογραφικό π Γαβριήλ

 

Ὁ γέροντας Γαβριήλ Τσάφος γεννήθηκε στόν προσφυγικό συνοικισμό τοῦ Πολυγώνου τό 1944 ἀπό γονεῖς Μικρασιάτες πού εἶχαν ρίζες ἀπό τήν Νάξο.
    Σέ ἡλικία 25 χρονῶν χειροτονήθηκε διάκονος ἀπό τόν Μητροπολίτη Θήρας κυρό Γαβριήλ Καλοκαιρινό  καί ὑπηρέτησε στόν ἅγ Βασίλειο Μετσόβου καί 30 χρονῶν χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως καί νῦν Θεσσαλονίκης κ Ἄνθιμο ὁ ὁποῖος παρέμεινε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του ὁ πνευματικός του.
    Ἀπό τό 1974 μέχρι καί τήν κοίμησή του ὑπηρέτησε ὡς ἱερέας στό ταπεινό ἐκκλησάκι τοῦ Ἀγ Ἀνδρέα, στήν πλ Ἀμερικῆς, τόπος μαρτυρίου τῆς Ἁγίας Φιλοθέης καί τό ἀνέδειξε σέ μεγάλο προσκύνημα μέ πλούσια ἐνοριακή δράση.
    Στά 50 σχεδόν χρόνια τῆς ἱερατικῆς του διακονίας ἔδωσε συμμαρτυρία γιά σχεδόν ἑκατό ἱερεῖς, πάντοτε μέ προσωπική ἔγνοια καί φόβο Θεοῦ.
    Παράλληλα ἀπό τό 1993 ἵδρυσε τό γυναικεῖο Ἡσυχαστήριο Παναγία τῶν Βρυούλων μέ τήν εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Σεραφείμ καί τήν ἀδιάκοπη ἀπό τότε ἀρωγή τοῦ σημερινοῦ Μητροπολίτη Διδυμοτείχου κ Δαμασκηνοῦ.Τό μοναστήρι εὐλογήθηκε καί ἀπό τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο ἀλλά καί σήμερα τελεῖ ὑπό τήν ἀμέριστη φροντίδα καί πατρική ἀγάπη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ Ἱερωνύμου.
     Ἡ ἕδρα τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου βρίσκεται σέ χῶρο δίπλα στό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγ Ἁνδρέα ἀλλά παράλληλα διατηρεῖ καί μετόχι στήν περιοχή Μήλεσι Ὠρωποῦ.
    Κοιμήθηκε στό Μετόχι τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου τά ξημερώματα τῆς 1ης Αὐγούστου 2018.
    Ἔφυγε εἰρηνικός καί χαρούμενος παραδίδοντας τό πνευματικό του ἔργο σέ ἄξιους κληρικούς πού ὅρισε ὡς διαδόχους του.

Τήν εὐχή του νά ἔχουμε .